ਫੋਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਫੋਕੇ ਦਾਅਵੇ ਫੋਕੇ ਨੇ ਕਿਰਦਾਰ
ਵਸਤੂ ਵਾਂਗੂੰ ਆਦਮੀ ਵਿਕਿਆ ਵਿਚ ਬਜ਼ਾਰ

ਪਰਖਿਆ ਜਦੋਂ ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਡਿੱਗਿਆ ਮੂਧੇ ਮੂੰਹ
ਜੋ ਰਿਹਾ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਭੀੜ ਨੂੰ ਉੱਚੇ ਸਦਾ ਵਿਚਾਰ

ਕਿੱਦਾਂ ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਹੈ ਮੇਰੀ ਵੀ ਕੋਈ ਹੋਂਦ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੋਂ ਗਿਰ ਆਪਣੇ ਸਮਝੌਤੇ ਕਰੇ ਹਰ ਵਾਰ

ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਉਹ ਲੋਕੀਂ ਸਦਾ ਖੁਆਰ
ਪਦਵੀ ਖਾਤਿਰ ਵਿਕ ਗਏ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਦਾਨਸ਼ਵਾਰ

ਦਿਲ ਤੇ ਕਿਉਂ ਲਾ ਲਈ ਭੈੜੇ ਜੱਗ ਦੀ ਗੱਲ
ਪੈਰ ਪੈਰ ਤੇ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਇਹ ਸੰਸਾਰ

                            ਪਲਵਿੰਦਰ ਸੰਧੂ